Kraak een Tussen-ruimte is een performance gemaakt voor het Tussen-ruimte project in Amsterdam. Tussen-ruimte opent stegen, binnentuinen en andere onbenutte plekken in de grachtengordel van Amsterdam, in samenwerking met kunstenaars en architecten.
De binnenstad van Amsterdam bevindt zich in een vreemd spectrum. Enerzijds heeft het sinds 2010 de status van UNESCO werelderfgoed gekregen waardoor de focus vooral ligt op de conservering van de grachtengordel. Anderzijds is een stad constant in beweging en verandert het gebruikt van de stad als ruimte continu.
In de grachtengordel lijkt de tijd stil te staan. Alleen op de onbenutte plekken, de tussen-ruimtes, is het nog mogelijk om een ander verhaal te vertellen. Het systeem te doorbreken. Daarom vond er op 1 september 2013 een kraakactie plaats. Daarnaast hoort kraken ook bij het erfgoed van Amsterdam. Maar door het kraakverbod wordt dat erfgoed gekleurd als iets vies en crimineel. Terwijl kraken ook heeft bijgedragen aan de ontwikkeling van de stad.
Ze leven in de kieren van de stad, als schimmen in de blinde vlek van ons dagelijks leven: Moderne Holenmensen. Het zijn wezens die zich na een grote teleurstelling terugtrekken uit onze samenleving. Door hun verborgen levenswijze weten we nog weinig van dit nieuwe fenomeen af. Laat je tijdens de Expeditie: ModerneHolenmens begeleiden door een professionele Urban Wildlife Spotter en trek mee het donker in, op zoek naar de ModerneHolenmens.
Concept: Céline Talens
Spel: Kees de Haan, Flavia Faas, Peer Thielen
Expeditie Moderne HolenmensFragment Expeditie Moderne Holenmens
Expeditie Holenmens was te ervaren tijdens Museum voor Slechte Kunst, Sandberg Instituut in 7 juni 2017, en tijdens Culture Club, WeArePublic in De School, oktober 2017.
Soms ga ik in de V&D op zoek naar de ziel van mijn vader. In een warenhuis is bijna alles te koop.
Het leven in Arnhem leek vroeger vaak simpel. Of je had een scooter, of je had een fiets. Je ging naar de Bijenkorf of naar de V&D.Mijn vader ging naar de Vroom en Dreesman. Naar de koopjeskelder, voor die afgeprijsde trui of de bakken vol cd’s. Als ik mee mocht dronken we een verse jus d’orange in het restaurant met systeemplafond. Daar was het donker en werd er gerookt.
Met mijn broer zat ik afgelopen zomer in de V&D onze vader te gedenken. Mijn broer was ziek en dronk een kopje thee. Ik at een vies appeltaartje. Onze vader is al zes jaar dood. We vonden hem niet terug die dag.
In flitsen kom ik mijn vader wel tegen. Laatst op straat, in de houding van een oude man. Of als ik één van de Nederlandstalige nummers hoor die mijn vader altijd luidkeels en met één vinger in de lucht meezong.
Nu ben ik begonnen met een onderzoek naar mijn familie-geschiedens. Ik graaf in de verhalen van mijn vader en zijn moeder. In de oorlog van Nederlands-Indië, op zoek naar de Jappenkampen, op zoek naar de liefde die mijn oma beleefde met mijn Japanse opa. En wat er daarna gebeurde.
Door Tess Scholten, tijdens presentatie 5 mei 2016 @ Dutch Culture
Ik zoek niet alleen in mijn persoonlijke geschiedenis, maar ook in een gedeelte onderbelichte Nederlandse geschiedenis. Ik zoek naar de zielen. De verhalen. De Japanse geesten en schimmen.
In de hoop deze, op mijn manier, weer door te kunnen vertellen. In een theatrale vorm. Ik zal hier verslag doen van mijn zoektocht.
‘Ik ben Nagasaka, 5/6 mens, en ik ben een sociaal archeoloog. Ik leef in het jaar 2314. Ik doe onderzoek naar hoe de mens in het verleden leefde, ik richt me voornamelijk op de 22e eeuw. Naast mijn onderzoek houd ik me graag bezig met windsurfen.’
Nagasaka reisde gedurende de Week van de Stad 2014 langs de ringwegA10 an Amsterdam, op zoek naar de gewoontes van de mens in 2014.
Volg Nagasaka via twitter @a10nagasaka. Dit project is in samenwerking met: Week van de Stad 2014, Non-fiction, Tessel Brühl – kostuumontwerp Vrederick – Fotografie
Interview Nagasaka
Nagasaka, zou je jezelf kort willen voorstellen?
Ik ben Nagasaka, 5/6 mens, en ik ben een sociaal archeoloog. Ik leef in het jaar 2314. Ik doe onderzoek naar hoe de mens in het verleden leefde, ik richt me voornamelijk op de 22e eeuw. Naast mijn onderzoek houd ik me graag bezig met windsurfen.
Ik begrijp dat je tijdens de Week van de Stad, begin november 2014, in Amsterdam neerstrijkt. Wat kom je precies onderzoeken?
Dat is correct. Ik kom onderzoeken hoe de mens zich in Amsterdam verhoudt tot de ringweg. Je moet weten dat ringwegen een van de weinig duidelijke kenmerken zijn van steden uit de ‘verloren tijd’ zoals we jullie tijd noemen. Daarbij komt dat de ringweg van Amsterdam op het punt te verdwijnen, de kwaliteit van de bestrating, de fly-overs, alles stort langzaam ineen. En de grond is natuurlijk erg drassig en nat vanwege de gestegen zeespiegels, waardoor alles verloren dreigt te gaan. Er is helaas weinig interesse om deze ruïnes te behouden en restaureren, terwijl mijn onderzoeksgroep de ringwegen juist ziet als een ingang voor ons onderzoek naar de mens en het verleden. Ik hoop tijdens de reis naar 2014 vast te kunnen leggen hoe de mens in jullie tijd leeft, en welke plek de ringweg daar in heeft. Ik ben op zoek naar de dingen die voor jullie normaal en logisch zijn. De dingen die de tand des tijds niet doorstaan, daar waar weinig aantekening over gemaakt zijn. Door dit onderzoek hoop ik dat we als onderzoeksgroep er toch voor kunnen zorgen dat de ringweg onderhouden blijft als tastbaar en waardevolle landmark.
Waarom richt je onderzoeksgroep zich eigenlijk op ringwegen en hoe mensen wonen in ringzones?
Ringwegen zijn een van de weinige bouwwerken/structuren die van steden uit de 22e eeuw zijn overgebleven. Het fenomeen van een stad zoals deze in jullie tijd voortkomt, is op zijn zachts gezegd ouderwets. Maar doordat we structuren van ringwegen overal ter wereld terug zien, beschouwen wij deze ruïnes als kenmerkend symbool voor jullie tijd. We willen weten hoe de mens zich verhoudt tot dit symbool. Hoe klinkt de ringweg, hoe ervaar je dat geluid. Wie wonen er? Waarom en hoe? We vermoeden dat de mens dacht dat ringwegen de uitgelezen manier waren om zich te verplaatsen. Waarom deze cirkels van asfalt? Zijn de mensen trots op de ringweg? En heeft de weg behalve een praktische waarde ook nog een esthetische waarde? Of betekent de cirkelvorm nog iets anders?
Gebruiken jullie zelf nog ringwegen?
We wonen al lang niet meer in ringzones. Ik kan natuurlijk niet teveel prijsgeven over de toekomst, maar het fenomeen dat zoveel mensen zo dicht opeen op een vaste fysieke plek willen wonen en werken met een asfaltcirkel erom heen behoort echt tot het verleden. We trekken meer rond, zijn minder gehecht aan woningen en leven verspreid.
Cirkels als wegen zijn echt een fenomeen uit het verleden. We bewegen ons niet meer voort op het aardoppervlak, maar in de lucht en doorheen de tijd. Dus nee, de ringweg gebruiken wij niet meer zoals deze waarschijnlijk oorspronkelijk werd gebruikt. Het zijn landmarks van een oude tijd.
Kunnen we de uitkomsten van je onderzoek ergens terugvinden?
Ik zal gedurende mijn onderzoek een klein deel online publiceren. Daarnaast zal ik elke dag een videoboodschap voor de toekomst inspreken.
Expeditie Holenmens was te ervaren tijdens Museum voor Slechte Kunst, Sandberg Instituut in 7 juni 2017, en tijdens Culture Club, WeArePublic in De School, oktober 2017.
Céline Talens 